Het leven had me als jong volwassene overvallen. De tijd ging voorbij, zonder daadwerkelijk heel bewust aan mijn idealen te hebben gewerkt. Voor ik er erg in had was ik getrouwd, had een vaste baan, een huis met een hypotheek en leefden we een leven die weinig ruimte bood voor de overige idealen van mijn dromen. Ik voelde me aan de ene kant heel tevreden, omdat het leven me toelachte. Een man, een mooie baan en bezig om onze toekomst op te bouwen, zoals de maatschappij dat van je verwacht. Het was me allemaal gelukt. Desondanks voelde ik me ook opgesloten in deze opgelegde patronen. Mijn eerste depressie was een feit.
Hoe werd ik mindfulness coach?
Van huis uit ben ik verpleegkundige. In die rol heb ik op verschillende plekken gewerkt. Momenteel als leidinggevend wijkverpleegkundige in de regio Oost-Groningen.
Het langst heb ik echter als ambulanceverpleegkundige gewerkt. Bijna 20 jaar, wat vormende jaren zijn geweest.
In 2010 kwam de wereld van meditatie en yoga op mijn pad. Het was verbazingwekkend wat dit voor effect op me heeft gehad. Mijn doen (en vooral laten) kreeg een andere dimensie. Het is heilzaam voor je lichaam en geest om deze manier van bewustwording in te vlechten in je leven. Mindfulness is een onderdeel dat tijdens mijn coaching aan bod komt, zodat iedereen hier kennis mee kan maken.
Wat maakt dat iemand gezond is en geluk ervaart en wat maakt mensen juist uit balans en ongelukkig? Wat is gezondheid? In Nederland is gezondheid van een andere orde dan in het Oosten of in de Verenigde Staten. Het is fascinerend om te bedenken dat ieder individu een eigen definitie heeft van gezond zijn. De westerse gezondheidszorg kijkt op een heel andere manier naar ziekte en gezondheid, dan de oosterse culturen. Dit wordt steeds vaker samen gevoegd en in mijn overtuiging is dit een waardevolle ontwikkeling.
Onbewust had ik manieren gevonden om me staande te houden door mijn gevoel uit te schakelen. Om te genezen van deze eerste depressie heb ik langdurig cognitieve gedragstherapie gevolgd. Dit heeft me geholpen om de draad weer op te pakken. Het heeft me geleerd hoe ik beter kon omgaan met o.a. mijn negatieve zelfbeeld en het leerde me beter te zien wat ik zou willen bereiken.
Ik wilde het goed doen en de eisen die ik aan mezelf stelde werden steeds hoger. Hierdoor heb ik mezelf regelmatig uitgeput. Het contact met mezelf, mijn gevoel en mijn lichaam was verdwenen.
Na deze bewustwording blijf ik mezelf de volgende vragen stellen: Wat wil ik uit het leven halen, waarom doe ik de dingen zoals ik ze doe, zit ik nog op het juiste pad? Hoe draai ik mee in het grote geheel zonder mezelf opnieuw uit het oog te verliezen? Dit blijft een uitdaging.
Het leven is en blijft een fascinerende leerschool.
Door jaren als ambulanceverpleegkundige te hebben gewerkt, heb ik veel ervaring opgedaan in het begeleiden van mensen in crisissituaties. Door zelf vast te zijn gelopen, heb ik kennis mogen maken met een aantal verschillende manieren om te leren van je valkuilen.
Mijn interesse is gewekt voor het brein. Hoe werkt het, waarom loopt de één wel vast en de ander niet? Zou ik mensen kunnen helpen, zoals ik zelf ben geholpen?
Ik heb verschillende cursussen en opleidingen gevolgd om me op dit vlak te ontwikkelen. Een aantal van deze opleidingen zijn (in willekeurige volgorde): kindermeditatie docent, tiener-yoga docent, opvoed- en pubercoaching, kindercoach, professioneel coach en een MBSR training. Daarnaast als verpleegkundige de HBO-V, waarna vele specialisaties volgden die nodig zijn voor het ambulancevak. In een ver verleden heb ik de PABO gedaan, waarvan ik het laatste jaar niet heb afgemaakt.